گوشی موبایل Galaxy A7 2017 سامسونگ

ظاهر، تنها چیزی نیست که از یک گوشی انتظار داریم؛ اما گوشی زیبا می‌تواند تا حد بسیار زیادی کاربران را به خریدش ترغیب کند. سامسونگ هم سعی کرده تا ‌جای ممکن، ایراد‌های‌ A7‌ قبلی را در ساخت گوشی جدید رفع کند. ظاهر گوشی، بسیار شبیه به گوشی‌ S7‌ طراحی‌ شده است تا سامسونگ ثابت کند، کلیات طراحی پرچم‌دارش هیچ کمبودی نداشته و در هر قالب و ابعادی می‌تواند از آن استفاده کند.

برخلاف‌ A7‌ قدیمی، دیگر دوربین همراه فلش از قاب پشتی بیرون نزده است. درست است گوشی ضخیم‌تر شده؛ اما این ضخامت به‌چشم نمی‌آید و هنگام دردست‌گرفتن گوشی آزارتان نخواهد داد؛ البته این نکته را فراموش نکنیم که حالا‌ A7‌ نسخه‌ی 2017 ضدآب است و می‌توانید در عمق 1.5 متری با دوربین‌ آن عکاسی کنید. وزن گوشی هم در مقایسه با نسل قبلی زیادتر شده و‌ A7‌ حالا چیزی در حدود 185 گرم وزن دارد. در مقابل، طراحی کلی گوشی دست‌خوش تغییرات جزئی، اما زیادی شده است. در سری جدید، اسپیکر اصلی از لبه‌ی پایینی به لبه‌ی سمت راست دقیقا بالای کلید روشن/خاموش انتقال پیدا کرده است؛ این مورد ویژگی باعث می‌شود هنگامی‌که با گوشی بازی می‌کنید، تجربه‌ای بهتری در شنیدن صدا داشته باشید؛ همچنین لبه‌های قاب پشت گوشی تا‌ جای ممکن، منحنی طراحی ‌شده‌اند تا به کنترل ساده‌تر گوشی کمک کنند. این مورد نه‌تنها به کنترل ساده‌ی گوشی کمک کرده است؛ بلکه زیبایی چشم‌نوازی را هم با خودبه همراه آورده است. قاب جلویی همان ترکیب سنتی سامسونگ را دارد و هیچ مورد اضافی یا تغییر کلی در آن به‌ چشم نمی‌خورد که بتوان از آن به‌عنوان تفاوت با نسل‌های گذشته بزرگ یاد کرد.

بار اولی که گوشی را دردست می‌گیرید به‌طور حتم یکپارچگی و کیفیت ساخت آن شما را جذب خواهد کرد و اصلا حس دردست‌‌گرفتن گوشی میان‌رده را نخواهید داشت. شاید تنها ایرادی که بتوان به طراحی‌ A7‌ گرفت، ابعاد بزرگ آن در مقایسه با‌ A5‌ باشد؛ البته این مورد با‌توجه به در‌نظر‌گرفتن نمایشگر آن دور از انتظار نبود.

استفاده از تراشه‌ی اختصاصی سامسونگ، A7‌ را تا‌حد زیادی به معیار‌های موردتوجه کاربران هنگام خرید، نزدیک کرده است. این تراشه‌ یک پله ضعیف‌تر از تراشه‌ی‌ S7‌ است؛ در‌عوض به‌ A7‌، قدرت نمایش باشکوه هرگونه عملیات موردنظرتان را می‌دهد. پردازنده‌ی مرکزی هشت‌هسته‌ای همراه سه گیگابایت رم، همه‌ی برنامه‌ها و بازی‌های موجود در فروشگاه را به‌راحتی اجرا می‌کند. شاید نهایتا با این گوشی در اجرای بازی‌هایی با گرافیک بالا کمی لگ داشته باشید.

در کنار این هسته‌ی سخت‌افزاری قدرتمند، امکان استفاده از 32 گیگابایت حافظه‌ی داخلی هم برای کاربران این گوشی در‌نظر گرفته ‌شده است؛ البته این امکان وجود دارد که حافظه‌ی‌ داخلی را به ‌کمک کارت‌حافظه‌ی جانبی تا 256 گیگابایت دیگر افزایش دهید. این تمام ماجرا نیست؛‌ A7‌ در مقایسه با‌ S7‌ پیشرفت‌هایی هم داشته است و به‌درگاه‌ USB‌ Type C‌ مجهز شده است تا هم بتواند با سرعت بیشتری شارژ شود و هم هماهنگی بیشتری با دستگاه‌هایی داشته باشد که این روز‌ها با این پورت سازگاری دارند. تفاوت دیگر در مقایسه با‌ S7، مجهزبودن‌ A7‌ به رادیو در کنار‌ Wi-Fi، بلوتوث و NFC‌ است؛ اما خبری از OTG نیست.

برخلاف‌ A5، بالارفتن عدد ضخامت‌ A7‌ باعث شده تا یک باتری با ظرفیت 3600 میلی‌آمپرساعتی در آن جا داده شود. این باتری با توجه به تراشه‌ی 14نانومتری و صفحه‌نمایش کم‌مصرف این گوشی، مدت زمانی در حدود یک روز‌و‌نیم استفاده‌ی ترکیبی را دوام می‌آورد.

متاسفانه‌ A7‌ با اندروید نوقا عرضه نشده است و سامسونگ به استفاده از همان اندروید مارشمالو بسنده کرده است. این‌در‌حالی‌است که بسیاری از گوشی‌هایی که در اوایل سال 2017 معرفی شده‌اند از نوقا استفاده می‌کنند. رابط کاربری هم تغییر عمده‌ای با نسخه‌های قبلی نداشته است و تنها موردی که می‌تواند از آن به‌عنوان تغییر یاد کرد، اضافه‌شدن یک‌سری موزیک و زنگ هشدار جدید است که جذاب به ‌نظر می‌رسند.

نمایشگر می‌تواند تنها بخشی از گوشی باشد که در مقایسه با نسل قبلی هیچ تفاوتی نکرده است. همان اندازه‌ی 5.7‌اینچی، تراکم 386 پیکسل بر اینچ و پنل امولد مشخصاتی هستند که در A7‌ نسل قبلی سراغ داریم. مصرف کم باتری و نمایش رنگ‌ها با غلظت بالاتر از چیزی که در طبیعت با آن‌ها روبه‌رو هستیم، از ویژگی‌های مثبت پنل‌های امولد هستند. درعوض روشنایی نه‌چندان زیاد در مقایسه با پنل‌های‌ LCD‌ نقطه‌ضعف آن به‌حساب می‌آید.

دوربین اصلی به فلشی از نوع LED‌ مجهز شده است؛ اما خبری از فوکوس لیزری یا تکنولوژی‌ Dual Pixel‌ نیست؛ پس انتظار نداشته باشید که A7‌ بتواند به‌سرعت روی سوژه‌های شما فوکوس کند یا تصاویری در حد و اندازه‌های‌ S7‌ یا حتی‌ S6‌ ثبت کند؛ البته دریچه‌ی دیافراگم‌ f1/9‌ این دوربین باید در ثبت تصاویر روشن و شفاف کمک بزرگی باشد؛ اما کیفیت تصاویر ثبت‌شده با این دوربین آن‌چنان چنگی به دل نمی‌زنند و تراز سفیدی مطلوبی ندارند و رنگ‌ها رو به سفیدی متمایل هستند. متاسفانه آن رنگ‌و‌لعابی را که باید داشته باشند، ندارند و از طرفی عمق رنگ مشکی هم در تصاویر جالب نیست.

برای دوربین سلفی، سنسوری 16مگاپیکسلی انتخاب ‌شده است. این اولین گوشی سامسونگ است که با چنین سنسوری برای دوربین جلو عرضه می‌شود. با حضور چنین سنسوری؛ نبود فوکوس اتوماتیک خود را بیشتر از همیشه نشان می‌دهد. دوربین سلفی تصاویر خوب و شفافی ثبت می‌کند؛ اما فوکوس خوبی روی سوژه‌ها ندارد.

این روزها گوشی‌های میان‌رده آن‌قدر پیشرفته شده‌اند که تفاوت‌هایشان از پرچم‌داران خیلی زیاد نیست؛ ازطرفی تنوع این رده از محصولات به‌حدی زیاد است که انتخاب بهترین گوشی با‌توجه به نیاز‌هایمان دشوار شده است. گوشی‌های سری‌ A‌ سامسونگ پاسخی قانع‌کننده به کسانی است که می‌خواهند با هزینه‌ای کم، صاحب گوشی‌های باکیفیت و خوش‌ساخت شوند. در‌ A7‌ جدید حسگر اثرانگشت، نمایشگر 5.7‌اینچی با فناوری امولد، دو دوربین‌ 16مگاپیکسلی و سخت‌افزاری بر پایه‌ی تراشه‌ی اختصاصی سامسونگ اگزینوس 7880 همراه با سه گیگابایت رم در بدنه‌ای تمام‌فلزی که در برابر آب مقاوم است جمع شده‌اند تا سامسونگ را در بازار میان‌رده‌ها بیش‌ازپیش روبه‌جلو حرکت دهند.